تعادل

نسل ما و ماقبل های ما معتقد بودن زن باید خودشو فدای همسر فرزند و مادر و پدر و کلا خانواده اش بکنه ، بینشون  گه گاه افرادی پیدا میشد که این قاعده رو قبول نداشتن ، اول و اخر عاشق و گرفتار خودشون بودن از رسیدن به شکل قیافه و سلامتی  بگیر تا راحتی و فقط من خوش باشم دنیا رو ول لش ، تعداد افرادی با این طرز فکر خیلی کم بود مثلا یکی از دوستای مامانم اینطوری زندگی میکرد والا من پیر شدم ایشون هنوز 18 ساله ها رو میزارن جیب بغلشون (البته از نظر ظاهر ) منتها گمون نکنم هرگز معنای دوستی محبت و عشق  (حتی به نزدیکانش ) چشیده و درک کرده باشه و لذتشو حس کرده باشه

الان تعدا داین افراد بسیار زیاد و افرادی با تفکر اول بسیار کم شده ، هر دو نگاهی یه طرفه و شدید داشتن یکی خودپرستی مطلق و دیگری خودسوزی مطلق

خدا کنه روزی برسه که علاوه بر دوست داشتن خودمون خانواده و همه مردمم دوست داشته باشیم هم به عنوان یه زن به سلامتی و زیبایی ظاهریمون اهمیت بدیم و هم به زیبایی های روحی و عاطفیمون