شادونه

شادونه رو دوست دارم بخاطر شلوغ کردناش ، شر بودنش اینکه کینه ای نیست گاز میگیره در میره دنبالش میکنم سر به سر هم میزاریم دو ثانیه بعد یادش میره دوباره میاد رو شونه ام مینشینه و خودشو لوس میکنه ، دوسش دارم چون اهل غیبت کردن و زیر اب زدن و بدگویی کردن از این و اون نیست ، یا اگرم هست من زبونشو نمیفهمم

اما نه نیست دلش صاف صافه فقط شلوغ و پر سر و صداست دلش میخواد زندگی رو تمام و کمال زندگی کنه نه اینکه وقتش به بیهودگی بگذره ، عاشق زندگیه کمی اب و دون براش کافیه البته اینم بگم خیلی انحصار طلبه زود مالک میشه ، اما خب میشه از این عیبش گذشت و بازم دوسش داشت

ایکاش ادما اینقدر نیش زبان نداشتن در اینصورت بیشتر از با هم بودن لذت میبردیم